روز پدر

ای طنین نام تو بر گوش من          ای پناه گریه ی خاموش من

همچو باران مهربان بر من ببار         ای که هستی مثل ابر نو بهار

من بابا بزرگ را خيلي دوست دارم

باباي خوب و نازم                     دستش را من مي گيرم

چه خوب و مهربان است            چه قدر خوش زبان است

آن ريش مثل برفش                  بامزه كرده حرفش

چين و چروك رويش                  رنگ سفيد مويش

بابا را كرده زيبا                       اندازه ي يك دنيا

شب ها كه آيد خانه                با گفتن افسانه

در چشم ما كند خواب             تاصبح پيش از آفتاب

            به احترام بابا باهم مي كشيم هورا

دايي دون منِ، دوست دارم، ميا مغلم (بغلم). اين ممسي ها تقديم بهترين و مهربانترين دايي دنيا  گوگولو،نچي